ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΛΩΡΙΚΗ  ΣΤΕΝΩΣΗ

Η πυλωρική στένωση είναι το στένωμα στον πυλωρό, δηλαδή στην έξοδο του στομαχιού μέσω της οποίας οι τροφές και τα άλλα περιεχόμενα του στομάχου εισάγονται στο λεπτό έντερο. Αν και δεν είναι γνωστή η ακριβής αιτία, ένα οικογενειακό ιστορικό της πάθησης μπορεί να αποτελέσει παράγοντα στην εμφάνιση του. Η πυλωρική στένωση εμφανίζεται συχνότερα στα αγόρια προσβάλλοντας περίπου 1 στα 4.000 μωρά. 

Αν το παιδί σας εμφανίσει πυλωρική στένωση, τα συμπτώματα συνήθως ξεκινούν κατά τη διάρκεια της δεύτερης ή τρίτης εβδομάδας της ζωής. Τα αρχικά συμπτώματα και σημεία περιλαμβάνουν ανάρροια και πιθανώς βίαιο εμετό.

Αφού τα συμπτώματα συνεχίζονται για μία εβδομάδα περίπου, το βρέφος αρχίζει να κάνει εμετο με δύναμη (ρουκετοειδής εμετός). Ο εμετός συνήθως λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά από το γεύμα, αλλά μπορεί και να καθυστερήσει για ώρες.

Μετά τον εμετό το μωρό πεινάει και θέλει να τραφεί ξανά.

Ένας βρέφος με πυλωρική στένωση έχει πολύ λίγα κόπρανα, καθώς η ποσότητα της τροφής που φτάνει στα έντερα είναι μικρή. Το μωρό μπορεί να χάνει βάρος και να αφυδατώνεται. 

Τα βρέφη με πυλωρική στένωση μπορεί να νιώθουν δυσφορία, αλλά δεν πονούν πολύ.

Η διάγνωση της πυλωρικής στένωσης γίνεται από το ιστορικό διατροφής του παιδιού και από την εξακρίβωση μίας πυλωρικής μάζας κατά την κοιλιακής χώρας. Διαγνωστική εξέταση εκλογής είναι ο έλεγχος με υπέρηχους.

Η θεραπεία συνήθως απαιτεί χειρουργική επέμβαση, αφού προηγηθεί αποκατάσταση της ενυδάτωσης με ενδοφλέβια υγρά. Μέσα σε 6 ώρες μετά την εγχείρηση τα μωρά συνήθως μπορούν να συνεχίσουν με γεύματα από το στόμα. Η ποσότητα της τροφής αυξάνεται σταδιακά. Τα περισσότερα βρέφη επιστρέφουν στο σπίτι 2 ημέρες περίπου μετά την επέμβαση.

Μία άλλη επιλογή είναι μία μη χειρουργική προσέγγιση που είναι ενδοσκοπική διαστολή με μπαλόνι.

Η πρόγνωση ενός βρέφους με πυλωρική στένωση είναι γενικά καλή, ανάλογα με το πόσο έγκαιρα γίνεται η διάγνωση καθώς και με τη συνολική υγεία του βρέφους.